maandag 31 augustus 2009

deadbeat summer

Als ik ooit de persoon te pakken krijg die besloten heeft dat rechtenstudenten ook een inleiding tot de economie moeten krijgen in hun eerste bachelor: he'll pay for it (om in de economische sfeer te blijven natuurlijk). Serieus, het is gewoon mishandeling van weerloze en onschuldige kindjes. AV/AA- en LS/LM grafieken komen nu al mijn strot uit. Maar vanaf vrijdagmiddag heb ik eindelijk vakantie. Maar liefst zestien hele dagen, en o-wee als het dan slecht weer is. O-wee!

Grizzly Bear - Cheerleader

Grizzly Bear is gewoon té goed voor woorden. Horn of Plenty en Yellow House zijn twee uitstekende albums, maar hun nieuwste Veckatimest is like heaven on earth. Zondag 8 november komen ze terug naar België en ze nemen St. Vincent mee: het belooft een avond vol magie te worden in het Cirque Royal.

You Love Her Coz She's Dead - Superheroes
I love them cause they're alive, and damn, they're good. Dit is eigenlijk best wel al 'n oud liedje, het stond ook op de Kitsuné Maison Compilation 6 (
Kitsuné), maar dat maakt 't niet minder goed. Trashy 8-bit, als je het durft vergelijken met Crystal Castles dan krijg je 'n mep. En ik meen het.

We Have Band - You Came Out
Dans, zing, lach, dit is gewoon liefde op het eerste gezicht. 30 september in de Botanique, bestel uw tickets mensen!

Verder heb ik ontdekt dat de combinatie van een quasi leeg kot en mijn stereo-installatie té zalig is. En ik wil naar Fight Klub!

x jarri (:

ps: Annelore, ik zag Buraka Som Sistema in 't Depot, en daar waren ze toch héél erg veel beter dan op Pukkelpop. A-ha! ;o

Alko'ol

Ik heb gedronken. En dat was het.

Nu niet, maar dönerdag voor een week terug. En ik heb gedronken. En veel.


"Hoe het begon"
Anna en J zouden gezellig die avond naar een karaokebar gaan, met wat vliegende amigos en gemaskerde muchachos. Anna had een leuk bloemig jurkje aan en haar haar zat zo.
Anna kwam aan en de hel brak los. 1 bier, gadverdamme. Ik hou niet eens van bier, bier is
crisisdrank, maar goed, ik had dan ook een crisis. Volgende bier, volgende bier daarna en die daarna en daarna en nu heb ik zin in een wijntje. Twee kroegen en een afgetafte broodjeszaak verder, waren we terug waar we begonnen waren. De karaokenummers waren aangevraagd en het was heel erg stil in deze tent. Dan nog maar even naar buiten, smoke a fag, wijntje en dan gaan we zo wel weer naar binnen.


"Wat er daarna kwam"

NOW AAAAAIIIFFF HEEEEEET DU TAIM OF MAAAAI LAAAAIIIFFFF-Dè karaoke klassieker bij uitstek. En daarna aangevuld met enig tragisch vertolkt rock'n'roll ballade, en "Man in the mirror" van wijlen ons MJ, godhebbezijnziel.
Vele wijnen en bieren en "ohwatisdit?" verder, bevinden wij, u, lieve lezer en ik, beklaagde, in het toilet. In het toilet in S in L, zijn de deuren van schoolbord, en elke avond liggen er nieuwe krijtjes. Ik heb de hele schoolbord-deur volgekalkt met harten en liefdesbetuigingen aan wie ik ook maar kon bedenken en heb om de zegen van onze lieve hond gevraagd. Sommige mensen branden een kaars, ik schrijf op het schoolbord. Daar hoef ik verdomme ook niet eens 50 cent voor te betalen, zoals in die kerk in Gent. Maar dat terzijde.


"En wat er daarna kwam"

Terug in de buurt van het podium, in de buurt van de drank en van de eikels van het Flopacademie Instituut. 'Ga naar huis!' was al er over hun vuile bekken kwam! Maar ik ging niet. Ik heb me afgesloten voor de rest van de wereld en ben op de bar in slaap gevallen. Iets wat ik beter niet had kunnen doen maar dat terzijde. Daarna dronk J zijn laatste bier, en moest ik godgloeiendekankergodverdomme van de binnenstad naar Z lopen. En dat is ver! En ik had een frikandelletje. Maar ik denk dat ik die kwijt ben geraakt. Maar dat terzijde.


"Hoe het eindigde"

Bij J in zijn bed. Tragisch genoeg dacht het arme meneertje, dat ik wel op een luchtbed zou gaan NEE. Ik ging bij hem, en toen werd het zwart.


Ik drink dus even niet meer. En volgens mij hebben ze een foto van mijn onderbroek gemaakt. Godverdomme.



zondag 30 augustus 2009

PUKKELSPIJTPOP door Darling Niki EN Schmettie


De ochtend van 19 augustus 2009, dat is waar het allemaal begon. Veel te friggin vroeg vertrokken we, na een laatste discussie met la mama, voor wat niet anders dan drie dagen pure spijt konden worden. Ik was wel aan het vertellen he trutje, gaat gij nog maar wat andalousesaus kotsen. (Maar daar komen we later nog wel op terug.) Boenk baf we bevinden ons dus daar in Kiewit (Hasselt, Pukkelspijtpop). Fucking veel volk zo vroeg, want volgens goed ingelichte bronnen ging alles al open gaan om 10uur!!!!!!! Schmettielief, wat ben jij toch vreselijk ordinair met al die uitroeptekens van je. De camping ging dus wel pas om twaalf uur open. Dat wil dus zeggen, in Schmettie en Niki-taal: twee uur extra om Jack Daniels te liggen zuipen. Dat was slecht idee nummer één van de dag. Lots would follow. And some one would forget to swallow. Flink hoor. Om een lang verhaal kort te maken, de dag eindigde veel te vroeg, met Schmettie die zichzelf in slaap lachte en ik, die, um, ook op tijd ging slapen. En mij lekker wakker heeft gemaakt met van die smakkelijke noodkreetjes gaande van beeeuurk naar aaarrg eenn neeeeeee... en eindigend met 'ik eet nooit meer andalouse bij mijn whisky'. Goedemorgen dag twee, en beuuurk daar gingen we weer. Ik dacht dat mijn teergeliefde frikking zwanger was met al dat gekots. Maar nee, het lieve meisje had haar eerste katertje ooit. Of ik had gewoon een zonneslag, soit. Dag twee.

DAG TWEE. (Dag één met muziek)
Na het eerste EHBO-bezoek van deze pukkelpop ("gaat maar allemaal op een rijke zitten, en deelt da plastieken emmerken maar!"), zwalpten we eindelijk richting wei. Het plan was Selah Sue. Het is bij een plan gebleven. Maar goed dat we deze aangenaam zingende rosse 21jarige al op Dour hadden gezien, en dat ze onze harten toen al gestolen had. Maar het was gewoon veel te warm in die tent. Dus zijn we voor wat koelte naar de Boiler gegaan (wij redeneren volgens een geheel eigen logica), waar La Riots zwaar aan het gaan waren. En wij heerlijk zaten te chillen. Jammer dat dat het enige was waar mijn oude lichaam die dag toe in staat was, want man, a ra-ra-riot it was. Na nog een streepje Paolo Nutini (u weet wel, de lekkerste Italiaan van heel Glasgow), kregen we het illustere idee om onze naar andalouse stinkende lijven te gaan douchen. Great succes! En toen toen toen gebeurde iets waar heel pukkelpop op zat te wachten (blijkbaar). Dizzee Rascal deed van zijn BONKERS en iedereen was tevreden. Schmettie de dj doet nu even schamper over de plaat, maar ik weet toevallig uit goeie bron dat hij dit plaatje wel eens op een zondagmorgen in zijn onderbroek durft te spelen. Een roze onderbroek. Dit wordt door mij natuurlijk geheel ontkend.
Kijk daar, Stefanel (Jules X) trakteert ons pintjes en straffe verhalen en schooit sigaretten. Quoi de neuf, really. Maar de man verdient een beetje respect. Hij is dan ook al een beetje oud en een zeer straffe dj. Bovendien gaat hij pesto voor ons maken.
Na Dizzee ging het richting Dance Hall, waar Zombie Nation indrukwekkende dinges deed, met bovendien ook nog eens de geilste visuals van heel Hasselt. Nadat Schmettie het entourage van Robophil bedreigd had met naar homofilie neigende handelingen, besloten we de fameuze surprise act in de Marquee te gaan uitchecken. Glad we did! Want wie stond daar? Eh?!? Was dat toch niet de drummer van De Groep! De man die mij om vier uur 's morgens mag komen wakker maken om hotdogs met andalouse voor hem te maken: Dave Lick Me Grohl. Yeah baby. Ja ja, we zullen hem maar niet vertellen dat je in slaap aan het vallen was he. Oke. Richting Tent, Batsie Batsie, Niki knor knor en Schmettie richting wei. Ja, nou, au revoir privacy dus. Aja. Alsof de mensen rondom ons niks horen? Crookers, fucking slecht man. En toen, horror. LA fucking ik kan geen noot zingen ik krijs alles gelijk een eekhoorn wiens noten gepikt worden door een vliegende eekhoorn ROUX. Ben ik het ook maar afgebold richting tent.

DAG DRIE.
Dag drie is de dag van Das Pop. Ik hou van Das Pop. Ik adoreer Das Pop. Ik ben zot van Das Pop. Maar. Er stond een rij van twee uur aan de douches. Dag, Das Pop. Vaarwel, wrede wereld. Maar geen dag drie zonder een bezoekje aan, jawel, de EHBO. Ja, voor mij! Ik had een blaar! Nee maar, echt, twee blaren! Op allebei mijn voeten! Keileuk! Ik heb een behandeling van maar liefst drie kwartier gekregen door twee (TWEE!) verpleegsters tegelijk! En nu gij! Ik dacht ondertussen effe te kunnen genieten van mijn vrijheid en lekker chickies te checken. Maar nee, enkel zwangere en hoogzwangere vrouwen met minder kleren aan dan goed is voor deze aardkloot en mijn ogen. Toen ik eindelijk hersteld was van mijn oorlogswonden, ging het richting Congorock. Fackingue Kut Spijt Slecht, en meer woorden wil ik daar niet aan vuil maken. Vlug effe richting camping, Jackie halen, want die zat daar op ons te wachten. Hij wou perse mee naar Buraka Som Sistema. Buraka Som Sistema. Daar kan ik gewoon een aparte blog over schrijven. Maar aangezien we nu al weldadig over de limiet aan het gaan zijn, zal ik mij beheersen. Buraka was far out. Mijn persoonlijke hoogte punt van heel pukkelpop. Shaken met die kuduru's en wegue'en met die heupen. En dan een kudde hoeren het podium opvragen, waaronder een uitgemergeld ros geval dat weggelopen leek uit de laatste clip van K-Styles. Kreeg het godvergeten wicht een regen van flesjes en 'HOERUUUUUH' tegen haar botte rosse kop, scheen ze het nog niet helemaal te vatten. Goddank flikkerden die Buraka-negers haar gezwind het podium af. Mooi zo. Van Hoeren naar Namaakbloed en het was te merken. Niet goed dus. Door dan naar Kap Bambinoooooooo, slechte zang maar feest man! Pfff, zalig gewoon. En een Kurt Cobain t-shirt! Liefde! Op naar de camping, change of clothes en richting Fever Ray, mooi plaatsje veroverd helemaal vooraan. Tot een paar junks helemaal scheef begonnen te doen en te dansen alsof ze naar Boys Noize aan het luisteren waren. Er is echt niks aan drugsverslaafden als je zelf niks in je neus zitten hebt, dus ruïneerden ze mooi even de show. Die nochtans GE-fackingue-WALDAG was. Met lasers en hoeden die afvielen. Kortom: what she said. MSTRKRFT owned the boiler. Echt, zelfs ik vond ze goed en ik ben helemaal geen MSTRKRFT fan. Maar stiekem was ik gewoon vol opwinding aan het wachten op de nieuwe LIVE van Vitalic. De man kwam, zag en overwon. Ik vond hem geweldig, kan niet wachten op het nieuwe album. Afsluiter, en let wel, ZALIGE afsluiter van de dag, waren de leukste Nazis van de Bundesrepublik: Kraftwerk! Wat een heerlijke show, wat een prachtige visuals, wat een fantastische verzameling Herrmanschaften op dat podium. Far out, I tell you, Far Out. En daarna was het met mij ook ver uit. Richting tent en op naar dag vier dus. Ohhja ik mag niet mee ofwa? FLAUW.

DAG VIER
Goeie morgen liefje, gij stinkt. Douchennnnn. Stond daar toch niet een vieze spijt rij van een dik anderhalf uur. Mijn oprechte dank om het literaire decorum van deze blog te kelderen. Dus. Lekker lang wachten aan de douches, zodat we pas het laatste kwartier binnenglippen bij Rave our Souls die de boiler aan het raven zijn. Humo heeft zo zijn eigen mening over de gig, maar hey- de Humo ligt hier thuis op de wc. Wat wij gezien hebben was een éél schoon stuksken rave. Op het moment dat de Heilige Tweevuldigheid in hun gele jurkjes 'O Fortuna' op hun pick-up smeet, kreeg ik echt zelfs wel even kippenvel. Jep, fuck Humo. De boiler ging zwaar uit zijn dak zo vroeg in de middag. Op naar de twee sympathiek kerels genaamd Shadow Dancer. Deze twee heren zijn een leuk gezelfschap om samen koffie mee te drinken, maar ze zijn ook fantastisch als producers van moddervette beats in een veel te kleine Chateau. Ze konden er zelf niet genoeg van krijgen maar de kloothommel van een stage-manager liet het hen niet toe om langer te spelen. Ocharme. Maar toen was het tijd om mijn trauma van Dour te verwerken, en dit keer wel vlak voor het podium te staan shaken bij Don Rimini. Ondertussen kregen we het gezelschap van de grootste spijtkop van heel Gent, de jongen die sneller whisky zuipt dan Marlon Brando wijven versiert. Of mannen, maar dat zijn geruchten. De Don was leuk, natuurlijk was de Don leuk! Ik zal zelfs meer zeggen, de Don was ge-wal-dug. Hierna gingen we gezwind op weg om een tweede wonde die Dour op onze ziel had gemaakt te genezen: Rusko! Maar die fucking kut Chateau zat weer veel te vol. Eer wij naar daar gewandeld waren, waren er al mensen onder de tent door aan het kuipen. Bijgevolg, een flippende security die als ware wannabee indiana jones over zo een klein petieterig hekje wou springen maar uit overmoed toch frontaal op zijn bakkes ging. Dat was lachen. Met hangende pootjes gingen we maar terug naar de boiler voor Steve Aoki, die na zijn super set door mijn teerbeminde werd opgenomen in de lijst geile lelijkerds. Ja, amai zenne, ik weet niet wat er in die zijn sushi had gezeten, maar man, wat een set! Heerlijk. En maar Lithium van Nirvana draaien. Zo moet dat. Toen, een voorbeeld van hoe twee onschuldige, onwetende jonge mensen op snode wijze in de luren gelegd kunnen worden door een leugenachtig programmaboekje. Bij Yo! Majesty lazen we veelbelovende dingetjes over een dikke party en topless frontvrouwen. Ja, dat moet je geen twee keer zeggen. But little did we know dat we even later oog in oog zouden staan met een volgroeide wijfjesgorilla die met haar afschrikwekkende bovenlichaam het nut van een bh onderstreepte. Ja echt, onze Jos kroop er mee van in zijn holleke. Jos? Whahahahahahahah. Ondertussen waren we toch maar lekker een plaatsje aan het bemachtigen voor perziken (Peaches). Seppe denkt duidelijk ook aan de minderbegaafden onder onze lezers. Dus, voor Peaches stonden we op een prachtig plekkie, tenminste, als je die gefrustreerde tienerwijven voor ons even naar Auschwitz denkt. Peaches was, ja, leuk. Leuke show, leuke pakkies. Daar blijft het wel zo'n beetje bij. Leuk, dus. Minder leuk was de drummer van The Klaxons, die Prins Filip gewijs niet de bal maar de bas de hele tijd missloeg. Daar ging dus mijn vreugde want ik keek best wel al lang uit naar een optreden van hen. Toen volgde een reeks keislechte gigs elkaar op. Tom-ik-kan-niet-mixen-en-nu-ook-nog-niet-eens-een-fatsoenlijke-dEUS-performance-neerzetten-Barman. Martin Solveig had een slechte kloon bij van Lenny Kravitz, die dan ook nog eens gelijk een janet Nirvana dacht te zingen. Foute boel dus. AFBOLLEN! Hierna volgde een mooi moment. Ik was getuige van mijn geliefde, die zich opeens tien jaar jonger voelde en als een ware Lendo stond te geven bij Dave Clarke. Zijn bewegingen leken nog het meest op één of andere prehistorische paringsdans, maar dat is blijkbaar hoe de mensen, vroeger, lang gelden, op technomuziek dansten. Al bij al een leerrijk historisch intermezzo. Awel den Dave was goe. Maar veel zin om te mixen had 'm precies niet. Luie overgangen en vaak slechte platen die de kleine jongen in mij ook het hazenpad deden kiezen. Toen gingen we richting camping om te gaan batsen. MAAAAAAAAAR, daar aangekomen stootten we op een vergeten fles whisky. En ja liefje, wat doen twee vogelvrij verklaarden als wij dan? ZUIPUHHHH. En de rest is geschiedenis. The end.

dinsdag 18 augustus 2009

les cheveux noirs comme une popstar


Dus. Onze favoriete Hollanderin Anna is veilig terug uit Maltezerland, Schmettie ging de mix in zoals geen Regi hem dat heeft voorgedaan, Jarri is ons nieuwe lievelingsspeeltje op de blog. En ik? Ik heb nieuw haar!
Soort van Mia Wallace meets Amélie Poulain, en een slordige dertig centimeter korter. Mijn schouders verbranden as we speak, omdat ik er geen harig gordijn meer over heb hangen. En vanmorgen na het douchen ook, paniek man! Normaal gezien gaat het als volgt. Na los drie kwartier staan genieten onder een brede straal van minstens 43 graden, draai ik als een ware G.I.Jane de koude kraan open. Ik sidder en kronkel en vanbinnen vloek ik alle duivels uit de rottende voorgeborchten van de fackingue hel, maar je krijgt er wel glazende haren van, tha-hah! Snakkend naar adem en Bog and his angels om genade smekend, tel ik tot tien, en probeer ik in één beweging de kraan dicht te draaien en mijn natte haren naar voren te zwiepen. Met de élégance van een tachtigjarige ex-dokwerker strompel ik de douche uit en tast naar een dikke handdoek. Die draai ik rond de natte dweil die ik mijn haardos noem, waarbij er altijd nog een stukje overblijft, dat lange watersporen op mijn rug achterlaat.
Vanmorgen, zelfde scenario. Tot het moment waarop ik mijn chevelure in de handdoek wil draaien. Oplettende lezers zien het natuurlijk al van zeemijlen aankomen: IK HEB HELEGANS GEEN CHEVELURE. Op mijn hoofd prijken een vijftiental kleine natte plukjes, die ik met de handdoek kan openwrijven tot iets van een honderdduizend kleine natte haartjes. Ik denk maar één ding.
YEAH BABY.

Twee minuutjes los de föhn erin, and we're puttin' it on wax.... It's the new sty-sty-sty-stylllleeeee. Als dat niet mooi is, nou dan mag rottende Joost het voor mijn part ook maar weten. En met mijn nieuwe haren morgen gezellie naar Pukkelpop, lekker Wegu'en op Buraka terwijl You Know Who herexamens zit te makken. Whehehehehehe (brengt een schofterig lachje ten gehore)
Gans feest, dit, dat. En ook nog een mooie foto by Charlotte voor jullie ptitsas en malchicks.

maandag 17 augustus 2009

Mr. Dramaqueen

(veel te vroege) goeiemorgen.

Beste mensen, there's a new boy in town! It's me. Feest! Nee, niet echt, want daar heb ik helaas geen tijd voor omwille van die verdomde herexamens. Ja, dat leest u goed: herexamens. En veel te veel. Heb medelijden (en véél), aangezien dat betekent dat ik niet naar Pukkelpop kan, en dat is een drama. Een groot drama. Toch wel minstens even groot als 09/11 (en nee, dat is niet de verjaardag van je schoonmoeder-in-spe die je vergeten bent en waarvoor ze je eeuwig zal haten).

Zoals alle Arabieren naar Mekka horen te gaan (toch sort of), zo hoor ik naar Pukkelpop te gaan. Dat hoort gewoon zo, maar nee. Le Corps Mince de Françoise eindelijk live aan het werk te zien, om dan nog maar te zwijgen van Boy Crisis, Florence and The Machine en Patrick Wolf: het zit er niet in voor mij! DRAMA. ):

Overigens is mijn bioritme helemaal om zeep (ja, het is nu kwart na 6 's morgens, ik ben al wakker van half 6, 'vanzelf', verschrikkelijk is het) en heb ik deze namiddag een examen. Ik ga dus niet meer veel zeveren en medelijden proberen op te wekken (het is toch een beetje gelukt, mag ik hopen?), maar herhalen. De ongewone uitdovingsgronden van de verbintenissen (yes, it does sound hot, doesn't it?), de buitengerechtelijke ontbinding op basis van een uitdrukkelijk ontbindend beding en de coëxistentie van een contractuele en buitencontractuele vordering, ik ga het allemaal nog herhalen. En nog erg veel meer.

Maar voor ik de goeie brave student ga uithangen, MUZIEK.

The xx - Heart Skipped A Beat
The xx, nieuw Brits bandje bestaande uit jongens en meisjes van 'n jaar of 20, soort van experimentele goth-pop, op 11 oktober te aanschouwen in de Botanique te Brussel, album op 18 augustus in de winkelrekken van de betere platenzaak (met andere woorden: bijna niet te vinden in België).

Frankmusik - When You're Around
Een nummer van Complete Me, het eerste - en hopelijk niet laatste - album van Frankmusik. Oorspronkelijk new rave, nu eerder pop met een knipoog naar new rave. Zijn oude zelf was beter, maar zijn nieuwe zelf mag er ook wel zijn. Ohja, vergeet ook niet even naar de '81-classic Golden Brown van The Stranglers te luisteren.

HEALTH - Die Slow
HEALTH is 'n geval apart. Experimentele noise-rock waar veel mensen gewoon hoofdpijn van krijgen, doch is het s-u-p-e-r. 28 oktober live (tevens in de Botanique), be there. Die Slow is de eerste single van hun nieuwe album Get Color en tevens het meest 'toegankelijke' nummer van dat album.

x jarri (:

ps: allemaal kaarsjes branden voor mij deze namiddag graag, god zal u dankbaar zijn (en ik ook).

zondag 16 augustus 2009

Donder, onderbroeken & pingpongpalletten

Gisteren op summer switch vandaag op de blog. De enige officiële mixtape (zonder dronken mc gedrag). Click on the pictures like it is your grandmother's clit!!!



zaterdag 15 augustus 2009

Salade, Tomate, Oignon Part 2.

Allez! K zal nen tweeden 'Ollander zoeken e? ( Misschien Jules, die sinds gister mijn officieuze bedmaat is... Of... Froukje, mijn schurkerige maat, in duistere tijden... Of... Alle ja, da zienekek loater wel zenne! )


Goed. Putain, dat was mijn laatste Chacha, en mijn kip ligt dood te gaan. Ze is zo, in dat hok aan het liggen en ik denk dat ze vandaag dood gaat. Mijn blogberichten in the daytime zijn vaak wat kort en weinig interessant, dat komt omdat ik dan niet dronken ben en ik, niks. Ik beleef namelijk niks. Ja, gister duurde het 6 uren voordat we thuis waren, uit de Vloanders.

Zes uren in een auto.



MAAR NATUURLIJK!



WELKOM LIEVE SCHMETTIE IN HET BLOGGERLIJK MIDDEN VAN UWEN WIJF EN DIENS OLLANDSE INQUISITEURESSE!



Terug naar mijn kip. En dat komt dan weer doordat 3fm "Don't look back in anger"van Oasis draait. Gatverdamme. SOoooooo SALLLYYY CAAANNN WAAAAAIIIITTTT SHEEE KNOWS IIITTSSS TOOO LAATE ASSS WE'RE WAAALKIINGGG OOON BAAAAAI"


Doet u mij maar Buraka. of Le Caravane Passe. Of iemand die een lied voor mij schrijft. Gere.


Goed, ik moet op gaan ruimen, en gaan zuipen en dan naar de verjaardag van mijn S. En dan ben ik de rest van de week alleen thuis, dus, wie wilt, komt!

Ha! En L heeft teruggemaild.


Darling Niki, ik zal met hem trouwen! Dus bereid je voor en begin vast zakken rijst in huis te halen. Dan doe ik een hele grote roze jurk aan, met sneakers, nee, allstars en dan doen we hem een sportpak, zo'n heel smoezelig fluogekleurd, rimpelig sportpak.


xxx


Lola Bordello.



Encore une fois!


dinsdag 11 augustus 2009

Abortus, schimmelkaas en dode honden

Gisteren waren we aan het fotoshooten in de bosjes naast de spoorweg Antwerpen-Lommel. Die bestaat, de spoorweg Antwerpen-Lommel. En nee, ik weet ook niet waarom iemand in godsnaam van Antwerpen naar Lommel zou willen sporen, maar daar gaat het niet om.
Waar het wel om gaat is dat het deel van de bosjes waar wij net aan het shooten waren, super duper afgelegen is. Je moet eerst duizend miljard meter door het mulle zand ploeteren en dan met gevaar voor eigen leven de spoorweg over klauteren. Maar dus.
De shoot is over, en ik trek mijn witte kleedje over mijn hoofd. Ik zoek een paar minuten in mijn nakie naar mijn ondergoed.
Ik vind mijn ondergoed, ik doe het aan. Dan hoor ik een vreemd geluid. Ik kijk achterom. Nog geen drie meter achter mij staat een motherfucker van een vieze druipende kankerfuckende geile ouwe smerige klootzak TE STAREN. Met ogen enzo, weet je.
Ik staar hem verbouwereerd aan. Hij blijft terugstaren.
Ik verwittig mijn vriendje. Als we opkijken zien we hem glurend verdwijnen in de bosjes. Met zijn fiets (fiets!) en zijn coureurspakje (jah!) en zijn (fucking!) klikschoentjes!

Toen was ik zo boos dat ik heel veel Mc Flurry heb gegeten. En zo is het gegaan.

maandag 10 augustus 2009

Regi Sucks Cock



Maaaaar dat wisten we al langer. Tegenwoordig zijn we ook gans verknocht aan het hele lomography foto gebeuren en heb ik mij ook een holga gekocht, die de laatste weken volop gebruikt en misbruikt wordt. Dus verwacht van mij hier regelmatig maar eens een paar foto's.
Ook wil ik aankondigen dat dit weekend de nieuwe Der Schmetterling Mix Tape, genaamd Thunder, Panties and Pingpongpallets (Yes Indeed speciaal voor de blog) op Switch (stu bru) zal uitgezonden worden van 23.00 tot 0.00. en zondag zal deze al te downloaden zijn hier op de T.P&P blog.

zaterdag 8 augustus 2009

LOLA EN DE DUITSERS...

Of nee, beter gezegd, Anna TEGEN de duitsers.

Ik haat Duitsers. Ze zijn overal, en ze spreken Duits.

Duits is de zwijnerigste taal van de hele fucking wereld, en het klinkt alsof ze spontaan allemaal een kankergezwel in hun strottehoofd hebben wat is uitgezaaid naar het gedeelte van het brein van waar uit de spraak word geregeld.


VIVA HOLLANDIA, VIVA BELGICA!