Get ready fot his shit nigger!

Veo veo! Ik heb het gevonden, Valle valle !

Ik heb woensdag een date met T, maar ben in mijn hart nog stil verliefd op L.
Dat geeft niet, ik zal het niet verder vertellen, wat niet weet wat niet duurt, ik hoop alleen dat ik, wanneer ik T ken, en ik vind hem leuk, of ik doe alsof, dat ik dan niet m eer steeds over L zal dromen. Vannacht weer. Vannacht heb ik zeer gek gedroomd.

Checkke te checkke te checkke, checkke te checkke te cheee.

Verder heb ik absoluut weinig nieuws, niks eigenlijk. Ik hoop in de herfstvakantie naar Zuid Frankrijk te gaan, of liever nog Barcelona of Lissabon. En ik wil Spaans leren en mijn Italiaans verbeteren. Maar ik vind Spaans geiler. Ook al vind ik dat een vies woord en leef ik mijn leven naar het woord en de daad van Hij die mijn Heiland is en mij mijn wegen zal lijden.
Alcohol.

Momentje...

( Anna est retournee avec un petit verre de vin rouge)

Dus, ik ga verder... Ik ben verliefd op hem. Maar hij weet het niet. En ik denk en ben bang dat hij het stom vind. De kans dat hij hetzelfde voelt, of hetzelfde gevoeld heeft, is natuurlijk minimaal.
Maar toch. Ik droom over hem. Heb over hem gedroomd. Dat is toch... gek?
Op zijn minst. Ik heb dus weer drank. Dus ik drink weer.

The earth song. Natuurlijk moeten we beter voor de aarde zorgen, en voor onszelf, en voor de mensen om ons heen. Maar wie zorgt er voor ons? Ik wil iemand, die hmmm, die er is als ik er niet ben. Als ik, ver weg ben en die me dan weer naar de grond haalt. You'll never walk alone, zeggen ze, maar je loopt wel alleen. In feite, leeft een mens alleen, altijd. Remi.
Met zijn aapje. Ik ben eigenlijk bang van apen. En ook van kikkers. Maar dat terzijde.
Ik hoop dat ik verliefd word op T, maar ik denk het niet, ik ga hem dan vergelijken met L.

Toen ik L ontmoette in F ( No worries, het is een brit, geen DUITSER), hebben we twee hele dagen met elkaar doorgebracht ( No worries, er is niks onchristelijks gebeurd), en de mensen met wie we omgingen dachten bij nader inzien dat we een stelletje waren ( Minchia, S, dimmi perche? Vero voglio so con lui... ). Nadat ik hem had afgezet op het vliegveld van F, dat heel grote glazen vliegveld, liep ik terug over de lange, lange voetgangerspaden daar, over die platte roltrappen, die vast niet platte roltrappen heten, maar een absoluut luxere naam hebben en die zeker ook verdienen. Goed, ik liep daar dus, en ik voelde me leeg. En alleen. Zo alleen en zo leeg heb ik me nooit eerder gevoeld, wanneer ik iemand nog maar 2 dagen kende. Dat is toch gek?

Daarna dacht ik, ach, laat het gaan. Maar het gaat niet weg. Het blijft er. Moet ik het hem nu vertellen of beter niet? Als ik het hem vertel, dan lacht hij me misschien uit. Maar we mailen wel, ook wel vaak. En hij zegt dat hij het altijd leuk vind wanneer ik hem mail. En zijn mails zijn altijd langer dan die van mij.

What to do when it's just not with you?

Aqui Para Voces!