donderdag 9 juli 2009

Feed the horse

Het is koud in het dorp, en het gaat straks vast regenen. Maar ik zit buiten in mijn afgeknipte jeansshort omdat dat nu eenmaal mijn outfit van de dag is. En omdat de hond mijn goeie broek heeft ondergekwijld, daarom ook.
Ik kampeer hedenstedagen bij the Immortal Beloved in het dorp. En dat kamperen mag je vrij letterlijk nemen. Als in dat ik vanmorgen de achterdeur opendeed en niet meer dichtkreeg, zodat de hond nu voortdurend slinkse inbraakpogingen onderneemt. En dat ik soep wou opwarmen maar niet kon bedenken hoe ik die microgolfoven moest laten doen wat ik wou. O, en dat ik vast de helft van het servies van de familie heb zoekgemaakt, omdat ik alles in willekeurige kasten heb opgeborgen.

Maar we amuseren ons, like, te pletter man. Ik heb al twee t-shirts van the boyfriend gemolesteerd met een keukenschaar en een avontuurlijke tocht naar de kelder ondernomen om cola te gaan zoeken. En ik draag dus een afgeknipte jeansshort, een rock t-shirt van the boyfriend en afgetrapte cowboylaarzen. Als ik een asielzoeker ben, dan wel een stijlvolle.
Ondertussen is het gaan regenen. In de stad bliksemde en stormde het, toen ik er voorgoed vertrok. Fackingue broadway drama all the way. Maar nu regent het in het dorp, en daar is niks lyrisch aan. Zelfs niet met Joy Division heel luid en de wind in de klingel-dingetjes die hier op het terras hangen.
Gisteren werd ik wakker terwijl ik woedend op mijn kussen sloeg. Vanbinnen vloek en tier ik, en mis ik Prokofiev.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten