There lived a redheaded man who had no eyes or ears. He didn’t have hair either, so he was called a redhead arbitrarily. He couldn’t talk because he had no mouth. He had no nose either. He didn’t even have arms or legs. He had no stomach, he had no back, he had no spine, and he had no innards at all. He didn’t have anything. So we don’t even know who we’re talking about. It’s better that we don’t talk about him any more.
Daniil Charms verhongerde begin 1942 in de pyschiatrische inrichting Leningrad Prison n°1. Dit alleen al is reden genoeg om fan pages op Facial Book te maken, maar daar komt nog eens bij dat Daniil Charms de grootste absurdistische schrijver uit de Russiche literatuurgeschiedenis is. En hoewel ik dagelijks mijn horoscoop in de Elle check, vijf verschillende producten gebruik om mijn haar te wassen en over het algemeen een talentloos whiskyzuipend wicht ben, ben ik verknocht aan de Russische literatuurgeschiedenis, aan absurdistische schrijvers, en aan Charms.
Misschien hou ik nog het allermeest van de hoofdpersonages uit Ruzie!, Koeklov en Bogadelnev. Een vertaling van het bewuste mini-toneelstuk vinden jullie hier. Mijn Russisch is roestiger dan dat van Axel Daeseleire, maar ik geloof toch dat ik een min of meer accurate vertaling heb kunnen maken. En misschien snappen jullie nu eindelijk waarom ik altijd met volle sérieux "Nee, dat moet je niet doen." zeg, en vervolgens in heimelijk gegniffel uitbarst. Oh, jullie dachten dat dat normaal was? Uw moeder!
Nog een mooie? Hier is een pareltje over Nikolaj Poesjkov, de grootste Sovjet-wetenschapper aller tijden. Of wat vind je van deze, waarin de Hugo Clausen van Rusland, Aleksandr Poesjkin en Nikolaj Gogol als mongolen over elkaar rollen, en dit een vol toneelstuk lang.
Mijn lieve, lieve poesjes van lezers, als jullie dit ook zo'n rottige, koude en teleurstellende maandag vinden, dan kan ik jullie maar één raad geven. Zoek een broer zoals die van mij en begin aan een Koeklov en Bogadelnev-marathon. Of begraaf jullie zelven met een goedkope (ofcourse!) fles Rosspirtprom in de verzamelde werken van Daniil Charms, luisterend naar een celloconcerto van Sosjtakovitsj. Het is zinloos, nonsens, absurd, en nuttiger dan alles wat jullie nu aan het doen zijn.
Al mijn liefde,
Darling Niki
Vrijdag Blast Your Ghetto, be there!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten