woensdag 12 mei 2010

C'est fini car pire que ça serait la mort

Vraagje: wat doe je als de ex-batsslet van je verloofde plots voor de toog van je broodjesbar staat en een Broodje Tante Jeanne bestelt? Dan neem je het oudbakkenste pain français, prak je het vol met aardappelsla, vingerdik eiersla erop, een paar vette plakken kaas, pikante saus, een handvol uien en augurken, en dan- als niemand het ziet- knijp je er nog een goeie neut mayonaise op. Alsjeblief lief kind. Dat zijn dan 1300 volle kilocaloriën, als ik even slordig mag rekenen. Bedankt en smakelijk hè.

Maar nu over tot de orde van de dag: Stromae. Mijn dj-lief zal mij haten en verachten omwille van deze post, maar hij moet effe zijn bek houwe- ik weet namelijk wat er in het derde schuifje van links op zijn kamer ligt.

Stromae, aka Paul van Haver is ne Brusselse gamin- en ne schone, en zijn naam is verlan voor Maestro, zoals jullie allemaal wel al gesnapt hadden. Hij heeft het liedje geschreven dat- tot spijt van wie het benijdt- in fitnesszalen, fakbars en supermarkten aller landen weerklinkt: Alors on danse.
Het liedje is simpel, elegant en het sax sampletje maakt een mooie evenwichtsoefening tussen catchy en rotirritant. En dan de lyrics! Doen me denken aan die ene avond met C., toen we nóg younger en nóg angrier waren, en toen we met ons allerlaatste geld twee flessen wodka hadden gekocht, en onze laatste coke versneden met talkpoeder. Ik weet nog hoe C. explosief in het rond kotsend van de trap stuikte, waarna ik langs de brandladder uit het raam klom omdat ik niet in de buurt van de zuur stinkende trap wilde komen. En C., lieve magere dealende vechtende vloekende C., die lachte. "C'est ça. Dès que maintenant, ça peut pas devenir pire." En daar moesten we op drinken. En kotsen. En ik geloof dat we toen in slaap zijn gevallen. Ik weet dat niet meer.

En dat  is waarom ik die Stromae wel mag. Omdat ik nu weet dat ik, als ik op een dag wakker word en and I will find my anger gone... dan zal ik ophouden met overal tegen te trappen, en gewoon dansen. Zingen niet, dat kan ik niet. Maar gewoon, on danse.
En jezus man, het is gewoon een lekker nummer. Hoef je toch niet zo godverdomme filosofisch over te doen.

1 opmerking:

  1. ik twijfel nog steeds of ik het génial dan wel snerenerverend vind.

    BeantwoordenVerwijderen